Eindelijk heb ik dan eens gekookt en jawel hoor, natuurlijk het Arepa-recept uit een eerder blog.
Vanaf dat ik afgelopen maandag binnenkwam vroeg Jort of ik dacht dat ik de puzzel kon maken. Naief nog gezegd dat ik dacht dat dat wel kon.
Na het eten valt Annemieke bijna van haar stoel wanneer ik inderdaad de puzzel in een keer op tafel leg. Er zijn 9 tot de macht 9 mogelijkheden......ik denk niet na en leg de puzzel meteen goed.
Dus daarna, na intensief logisch beredeneren met Annemieke lukt het ons nog eens. Maar daarna (snel de plaatjes weer door elkaar gooien) lukt het niet meer en begrijp ik de verbazing van Annemieke dat het de 1e keer in een keer goed ging.
En Jort bleef oefenen tot hij naar bed moest. Maar het wilde niet lukken. "Morgen sta ik vroeg op en ga ik het verder proberen" zei hij voor het slapen. En jawel om half acht komen er drie jonge Krommeniaren de woonkamer binnen en is het slapen voor mij gedaan voor de dag. En wat denk je........na een half uur roept een enthousiaste Jort ons vanuit de bank dat hij de puzzel heeft gelegd. En jawel hoor, het is hem gelukt.
Het genie van Krommenie
Nog een jaartje kunnen we nog regelmatig van zulke momenten genieten. Dan hebben we echt een webcam nodig om de aktiviteiten van de BK-ers met regelmaat te kunnen volgen.
3 opmerkingen:
toch nog niet de clou verraden aan dr A mag ik hopen?
Wat kijkt hij trots he die Jort, leuk leuk!
Ach, ik heb altijd al tegen Annemieke en Erik gezegd dat Jort een speciaal mannetje is. Die foto!! Is het geen heerlijk ventje?!! We zullen ze missen straks.... Gelukkig hebben we naast kleine reisjes naar Hochstatten ook nog weblogs, MSN en Skype....
Een reactie posten