Ja, het is eindelijk gelukt. Ik heb mijn luie lijf in een trainingspak gehezen en ben weer gaan lopen. Samen met Hester (wie is Hester??, kom ik zo op terug). Als ik geen afspraak maak om samen te lopen dan kijk ik naar buiten, zie dat het erg koud is en ga ik alleen de deur uit in dikke winterjas, wanten en sjaal en komt er natuurlijk niets van lopen.
Nu is Hester (leg zo uit wie Hester is...) erg fanatiek, want op 26 februari gaan we de Rotterdamse 'Bruggenloop' doen en moeten we natuurlijk wel in vorm zijn. Ik ben wat meer van de schema's. Vond dat ik met mijn sportachtergrond dan maar de verantwoording moest nemen om het geheel een heel piep klein georganiseerd schema-jasje te gooien. Eens in de zoveel tijd gooien we er daarom een klein interval traininkje in. Nou gisteren niet. Het eerste rondje van 5 km hebben we in 28.30 minuten gelopen dus vond Hester dat we het 2e rondje van 5 km (!!!!) wel iets konden versnellen. Binnen 56 minuten zat de 10 km erop. Tjongen, tjonge. Het zal jullie niet verbazen dat Hester net de 30 is gepasseerd en dat ik doe alsof ik net de 30 ben gepasseerd. Het lijf sputtert nog wel eens wat tegen, maar ons kent ons, daar luisteren we pas naar als de 10 km erop zit.
Al met al lekker gelopen en nu moet ik 3 keer zelf gaan lopen want over twee weken gaan we samen 13 km (!!) lopen. Hester vliegt ook en nu vliegen we bijna 2 weken langs elkaar heen. We hebben elkaar ontmoet op een Houston, wilde allebei meer gaan lopen, wonen allebei in Rotterdam. Zodoende zijn we gaan afspreken om samen te lopen. Is ook goed voor je conditie want je gaat niet alleen wat makkelijker de deur uit maar (als vrouwen) loop je ook de hele tijd te kletsen en dat kost een hele partij extra energie.
Maar goed, over zo'n 7 weken moeten we er klaar voor zijn en ik geloof dat dat wel gaat lukken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten