zondag, september 23, 2007

Trotse ouders

Zondag 23 september.
Een typisch hollandse nazomerdag zo laat in september.

In de ochtend had ik al met Annelies aan de telefoon gehangen en die zat lekker op haar balkonnetje van het zonnetje te genieten.
En wat later had ik Annemieke aan de lijn, die met de kinderen een middagje naar het strand was.
Allemaal goede ideeen om van deze dag te genieten.

Zelf ben ik lekker een uurtje in het parkje om de hoek gaan zitten en mijn ouders gingen een dagje struinen over de pier van Hoek van Holland.
Op de terugweg kwamen ze bij Antonio en mij een kopje koffie drinken.
Nog net "op tijd" om de laatste afmetingen van mijn inmiddels reusachtige buik te aanschouwen.

En nog net op tijd om op de foto te gaan als trotste ouders en trotste opa en oma van het 6e kleinkind dat zeer duidelijk op komst is!




















Ook bedacht ik me opeens dat de aanstaande ouders eigenlijk nooit samen op de foto staan. Dit was een mooie gelegenheid om dat ook nog even te regelen. Zo zijn er allemaal redenen te bedenken dat het handig is dat onze baby nog even blijft zitten.




Maar nogmaals een oproep aan de baby, dat we er echt klaar voor zijn!!!

vrijdag, september 21, 2007

21 september 2007, de uitgerekende datum

WAAR BEN JE?????

WE ZIJN ZO NIEUWSGIERIG!!!!

Uiteraard hebben we vandaag foto's genomen van de buik op de uitgerekende datum.
Nu had ik dezelfde kleding aan als vorige week, toen we ook wat foto's hebben genomen.

Voor jullie de mogelijkheid om te kijken of er inderdaad verschil is tussen 39 en 40 weken.......


13 september 2007
























21 september 2007

woensdag, september 12, 2007

Wandelingetje door Rotterdam in de 39e week

Omdat je na 39 weken zwangerschap toch steeds wat beperkter wordt in je bewegingsvrijheid, lijkt een wandeling een goed idee om actief te zijn zonder dagelijks in de sportschool rond te hangen.

Dus op weg naar de Kubuswoningen te Blaak. Ik wilde altijd al een kubuswoning van binnen zien en er is een showkubus, dus leek het me verstandig om dat nu te doen en niet over een paar maanden met kinderwagen.

Zo gezegd, zo gedaan........nou, het gaat in een heel rustig tempo. Bij de 2e brug kom ik al vast te staan. Er moet een gigantisch hoog schip langs deze kant van de Maas, omdat het niet onder de Willemsbrug of onder de Erasmusbrug door kan. Er wordt een staaltje loodstechniek gedemonstreerd en ik kan een kwartier lang op een bankje kijken naar het spektakel wat zich voor mijn ogen afspeelt.


Hier is al snel duidelijk dat dit schip alleen maar via deze route kan varen.











Vroeger reed de trein over deze brug van Rotterdam-Centrum naar Rotterdam-Zuid om verder door te rijden naar Dordrecht. Nu gaat de trein onder de Maas naar Rotterdam-Zuid en blijft de treinbrug altijd omhoog staan.













En hier gaat het schip met millimeters speling, begeleidt door 4 hardwerkende loodsboten door de openstaande brug.










En op naar de volgende brug........De Erasmusbrug zal binnen enkele minuten omhoog gaan. Inclusief tramrails (ja, zonder tram) gaat het hele gevaarte dan recht omhoog.










Ik kan nu verder wandelen naar de Kubuswoningen, die in 1984 zijn gerealiseerd en zijn ontworpen door architect Piet Blom. Voor 2 euro kun je de woning bekijken. Men noemt dit het Blaakse Bos omdat de woningen op een stam staan. Nu is men bang dat het een Blaakse Bajes wordt omdat men in een aantal kubuswoningen ex-gedetineerden wil huisvesten. Het Blaakse Bos krijgt dus een politiek tintje. Een van de kubuswoningen heeft een paars tintje gekregen in het kader van Rotterdam City of Architecture 2007.

Uitzicht vanuit de keuken.....





Ik zou het erg moeilijk vinden om wat van de binnenkant van zo'n woning te maken en om er comfortabel in te leven. De wanden komen letterlijk een stuk sneller op je af dan in een 'standaard' woning. Het is duidelijk jaren '80 architectuur met natuurlijk wel een zeer bijzondere variatie op de tijdgenoten. Ik kan nog steeds van de buitenkant van de woningen genieten, maar zou het leven in een rechttoe-rechtaan woning blijven verkiezen voor dit schuine deel van de bouw-familie.

Het bizarre uitzicht van een kubuswoning.Is de foto scheef of staat de woning scheef? (wanneer je dubbelklikt op een foto, zal deze groter in beeld verschijnen en via de link zijn er nog meer foto's van de binnen en buitenzijde van de kubuswoning te bekijken).










En hier de paarse variant.

maandag, september 03, 2007

Tour de force door het land

Vorige week heb ik met mijn 37 weken zwangere lijf een toertje door het land gemaakt. Na driftig sparen van zomerzegels bij de Albert Heijn boodschappen, heb ik als zuinige Nederlander, van de zomerzegels voor 10 Euro een dagkaart van de NS gekocht. Beginnend in station Rotterdam Zuid naar Breda, waar ik gezellig met een collega-vriendin op de Grote Markt gekoffied heb. Om 13.00 ging de winkel pas open waar ik 4 ingelijste kunstwerken van Damien Hirst ging ophalen.

De kunstwerken heb ik gratis meegekregen uit de Agnes B. winkel in Manhattan. (wanneer je bij de link naar Agnes B. kijkt bij de baby-jurkjes zie je daar 1 van onze schilderijen......het moet nu wel een meisje worden........).
Agnes B. is een modezaak (ook op het Rokin in Amsterdam) met een filosofie over het uitdragen van kunst. Dus eens in de zoveel tijd hebben ze kunst op (goedkoop) papier om mee te nemen. Dat lijsten wij dan heel duur in en hangen het op aan de muur.
De kunst van Damien Hirst was perfect voor onze aankomende baby. Die groeit dus op in zijn eigen 'galeria'. Ach, je kunt niet vroeg genoeg beginnen, zullen we maar zeggen.

Daarna bepakt en bezakt met trolley inclusief 4 zware lijsten op weg naar Arnhem.
Ik kon het niet laten om de gebouwen van Essent te fotograveren. Ze staan aan het station en zijn heel mooi groen en blauw. Helaas komen de kleuren niet zo mooi uit.
Flink gebruik maken van de NS-dagkaart was mijn motto, dus gezellig een uurtje op bezoek bij paps en mams. Daar kreeg ik nog wat leuke babylakentjes mee en nog wat magazines.

Nog bepakter en bezakter bracht 'ons Pap' (meteen in Breda besmet geraakt) me naar Saskia. Daar gezellig bijgekletst en stiekem gekeken of we misschien een verrassing voor de verjaardag van Antonio in elkaar konden prutsen. Dit duurde uiteindelijk langer dan gepland, dus dan nog leuker maken en gezellig blijven slapen. Mijn 'zunige' eigenschap had geen lang leven beschoren. De volgende ochtend voor het volle pond weer met de trein op weg naar Rotterdam.

Of de verrassing is gelukt, moet nog blijken.
Het wordt spannend, ik heb nog 4 dagen de tijd. 7 september is het zover. Dan wordt er op de Vuuplaat op Antonio's gezondheid taart gegeten.

De gebouwen van Essent en Arcadis aan het Centraal Station in Arnhem...






gouden fabriek



Wij wonen zo chique.........zo nu en dan kijken we uit op een gouden fabriek.