De eeuwige ontdekking van een stad

Met enige regelmaat trek ik mijn hardloopschoenen aan en loop ik een rondje stad. Linksom of rechtsom, de Bruggen, het park.



Het blijft een perfecte manier om de stad te leren kennen. In de zomer gebruik ik daar de skeelers voor. Dat vergroot mijn actieradius aardig, want in mijn hardlooptempo valt er niet veel te ontdekken buiten de directe leefomgeving.
Wanneer ik het over mijn hardloop-actieradius heb, dan heb ik het voornamelijk over de Kop van Zuid, de overkant van de Maas en de 2 bruggen die het geheel verbinden. Ik bgin mijn rondje over de Wilhelminabrug naar de overkant van de Maas en kom via de Erasmusbrug weer terug op de Kop van Zuid.



En de kans is groot dat er aan de Wilhelminakade een prachtig Cruiseschip ligt. Zoals ook deze keer de 'Norwegian Pearl'.





In de Kop van Zuid ligt een groot woningbouwproject:'De Compagnie'. Ik krijg altijd het gevoel van een stadje in een stad. Eerst vond ik het een lelijk project. Maar door de maanden heen ben ik het steeds meer gaan waarderen.


Aan de overzijde van het spoor heb je een mooi uitzicht op de Erasmusbrug met op de voorgrond de barakken van de Hogeschool InHolland.



En van dit uitzicht kan ik ieder keer weer enorm genieten.

GrevelingenWinterCup

In het winterseizoen (oktober tot april) hebben we iedere maand 1 zeilwedstrijd voor de GrevelingenWinterCup. Zo ook deze november weer.
En ik weet niet wat het is, maar het weer lijkt altijd zijn best voor ons te doen.

Wat mooie plaatjes...

Dagje Delft

Zo nu en dan gaan Antonio en ik een dagje erop uit. Samen met de trein, krantje erbij. Lekker relaxed.

Delft is voor mij een onbekende stad en langzaam maar zeker begin ik de stad te ontdekken.
Uiteraard met de hulp van Antonio.
Een half jaar geleden ben ik er voor het eerst geweest. We zijn met name door de stad gelopen. De verschillende straatjes en steegjes bekeken.
Nu, de 2e keer, kwam het echte werk. De oude en de nieuwe kerk.

Eerst de Oude Kerk:
In de Oude Kerk zijn zeer oude grafstenen te ontdekken van onder andere Piet Heijn, Johannes Vermeer en Maarten Tromp. Naast deze bekende namen liggen er ontzettend veel mensen wiens naam mij niets zegt. Het feit dat hun grafstenen soms uit de 16e en 17e eeuw dateren, vind ik wel indrukwekkend.














Dan lunchen in De Waag;


En vervolgens de Nieuwe Kerk:
In de Nieuwe Kerk zijn de glas-in-loodramen een bezienswaardigheid. Ze beelden, zoals in de meeste kerken het geval is, verschillende taferelen uit de bijbelse verhalen uit.
Eén raam is springt er uit (gelukkig niet letterlijk, want beide kerken hebben genoeg genoeg rampen gehad. De stadsbrand en de beeldenstorm hebben beiden kerken twee keer aardig verwoest).
Het is het moderne glas-in-loodraam dat Annemiek Punt heeft gemaakt over het verhaal van de opwekking van het dochttertje Jaïrus. In het ontwerp kun je een cocon, vlindervleugels, verschillende gezichten dooreengevlochten en een hand die het kind naar het licht toe richt. (de hand zit boven, gezichten in het midden en de vlinder onderin het raam).


Na nog een lesje koninkrijksverleden (want daar liggen dik 4 eeuwen aan afstammelingen van het huis van Oranje Nassau) gingen we weer richting het treinstation van Delft.