maandag, oktober 30, 2006

Not only stripes....but stars & stripes

Na zoveel strepen, doen we er nog wat sterren bij, beetje mixen en ja hoor, ik zit weer in New York City.

Weer een prachtige reis achter de rug met meer dan 4 dagen in New York. Wat heb ik allemaal gedaan:








Ditmaal heb ik een granola/fruit ontbijt-test uitgevoerd. Iedere ochtend met een aantal meiden van de crew in een ander cafe ontbeten. Café Gitane (242 Mott Street) kwam het beste uit de bus, maar ook Balthazar is een echte aanrader.

Na het ontbijt ging ik lekker only the lonely zelf op stap. Voor mij geen Super commerciële Sex in the City-tour, ik ga liever rondkijken in de winkel van MOMA. Daar kwam ik overigens nog een erg leuke ansichtkaart van Andy Warholl tegen, die me ineens de diepgang van Dr.P's humor liet begrijpen. Lichtelijk secundair reagerend na zo'n 8 maanden, maar goed ik ben maar een amateur op gebied van de moderne kunst.
Ik hoop dat het inscannen gelukt is.


Ook ben ik ditmaal de Brooklyn Bridge opgelopen, wat een tweetal leuke foto's heeft opgeleverd.













Vorige keren heb ik Brooklyn en de Bronx ontdekt. Dit keer stond Harlem op het programma. Met de subway naar de 86st street en wandelen maar. Onder andere langs het Apollo theater, waar grootheden als Billie Holiday,James Brown and Gladys Knight zijn begonnen.

En waar ik normaal in een voor Antonio zogehete 'Chill Out' outfit door New York wandel, was ik deze dag een keurige vrouw in laarzen, rokje en lange jas. Vandaar dat ik de aandacht extra trok. Blank en blauwe ogen en dan ook nog eens keurig gekleed. Hoe heb ik het zo kunnen bedenken. Het commentaar kon niet uitblijven. Een 'hangveertiger' kon het ook niet laten: Hé how are you? Don't you remember me? En ik nog naïef:"No, you remember me?" And he again:"Yes, you can say that." En ik ben 10 meter verder en ik snap de grap.
Zijn maten zullen gelachen hebben. Ik als zogenaamde one-night-stand.......haha.




Via de Village Voice, een informatief stadsmagazine, kwam ik bij een Arepa-restaurantje. Dat wilde ik natuurlijk uitproberen. Maar feit blijft; Antonio zijn arepa's met kip/mayo/avodado-vulling zijn de beste.












Daarnaast wilde ik naar de New York Knicks . Ik had eerder het programma gezien en wist dat ze in oktober weer met de 'competitie' begonnen. En na wat telefoontjes kon ik mijn kaartje ophalen in MSG (Madison Square Garden). Dat is 5 minuten lopen van mijn hotelkamer, dus hoe veel luxer wil je het hebben.



Daar wordt je vervolgens 3 uur lang getrakteerd op spektakel en entertainment van de hoogste categorie (dat kwam voornamelijk door mijn goedkope kaartje, waardoor ik bovenin het stadion zat). De Knicks hebben gewonnen van de Philadelphia 67-ers, dus ook nog winst voor het thuisspelende team.

De laatste avond ben ik samen met vrienden naar een concert van Gotham Project geweest die in Webster Hall een optreden gaven. Misschien kan ik daar binnenkort nog een link naartoe regelen. Een aantal lezers zullen die muziek zeker waarderen.

Al met al heb ik weer genoten van mijn werk. En dan ga ik nu bijkomen van de jetlag.

"Zoveel strepen, ik lijk wel een zebra " !!!

ZOEK DE 2 VERSCHILLEN.......


















Na een zeer drukke september en oktober maand, heb ik eindelijk weer tijd om te bloggen. Eerlijk gezegd, heb ik helemaal geen tijd om te bloggen, ik had liever een uurtje op de bank gezeten. Maar aangezien ik inmiddels klachten krijg over te weinig nieuwe blogs, ben ik genoeg vereerd om me maar weer achter de laptop te zetelen.

En ik heb natuurlijk ook wel weer nieuws wat belangrijk genoeg is om voor eeuwig op de blog te laten staan........

Na maanden van cursus, management opdrachten, halve assessments, voorbereidingen en oefengesprekken en wachten op dat laatste selectiegesprek voor purser, was het 18 september eindelijk zover: ik mocht op gesprek. Maandagochtend om 08.45 was ik aan de beurt. Eerst een interview van een uur en daarna een rollenspel van een half uur. Het is maar hoe je je werkweek begint. Wel in dit geval zeer nuttig.
Een kleine 3 weken later kwam een verlossend telefoontje. Men feliciteerde mij met het aankomend purserschap.

Wat betekent dit in de praktijk; ik ga (gokje) 40% binnen Europa vliegen en als 1e leidinggevende en ik ga 40% intercontinentaal vliegen als 2e leidinggevende. Daarnaast zal ik dat ik voor 20% bezig ben zijn met OR-werkzaamheden. Het wordt een gevarieerd bestaan.

8 januari mag ik op cursus. Ik ga het nieuwe jaar dus vrij ambitieus beginnen. Eerst tot eind februari pursertraining, dan met 4 strepen op de mouw (inclusief bijpassend salaris) even heel trots zijn, om vervolgens minstens 2 maanden lang me het zweet uit mijn 4-strepen-mouwen te werken om een beetje in mijn nieuwe functie te groeien.

Regelmatig zal ik een update proberen te geven (als ik niet van vermoeidheid met mijn tong op mijn KLM-pumps hang). Eerst het vermoeiende van het niet weten en niet kunnen en vervolgens (hopelijk)zien dat het allemaal eigenlijk best wel mee valt en dat het een hele leuke functie is......