
Eindelijk weer een update. Ja, maar het was ook zo druk. Natuurlijk eerst met een weekje vakantie. Maar daarna was het meteen weer vliegen, vergaderen, MPI-en, vergaderen en natuurlijk bij Annemieke langs om haar 40e verjaardag nog even te vieren, want die had ik door die vakantie net gemist.
Laat ik met de vakantie beginnen. We waren het niet gewend, maar soms is het toch wel lekker als alles geregeld is op je vakantie. En met alles bedoel ik vlucht, appartement en vervoer van en naar de luchthaven. Ik stond ervan te kijken dat we met de bus (mega-grote-super-bus, want daar moesten al die last-minute-toeristen in gepropt worden die net zo'n simpel goedkoop weekje als wij hadden geboekt) naar ons appartement werden gebracht. Ik stond al bijna een taxi te roepen toen Mir zei dat dat echt geregeld was.

Bij ons heerlijk karige appartementje aangekomen, genoten we al van de omgeving, ons uitzicht op zee én dus ook op Turkije en het rustige straatje beneden ons.
De volgende dag, na een ontbijt van griekse yoghurt en griekse honing met door-mij-meegenomen-hollandse cruesli, bleek er een super-surf-site op loopafstand van ons appartement te zitten. 's Middags had onze handelaar Mir al een leuk dealtje gesloten voor 6 uur surfen en niet veel later kwam ik erachter dat de o-zo-noodzakelijke-oorplugs nog in Nederland lagen. Dus Mir kon eraan tegengaan: 6 uur surfen, want ik deed niet mee. Nou, ze heeft zeker 2 uur en een kwartier op de plank gestaan.....we maken ontzettend interessante deals.
We waren er ook achter gekomen dat de pool bij ons appartementje een ideale 'beachball-lokatie'was en daar hebben we de rest van de week flink gebruik van gemaakt. Een soort van 'beton-ball'is het geworden maar met eenzelfde pret-gehalte.
Uiteraard hebben we ook cultureel gedaan, hoewel we hebben getracht dit tot een minimum te beperken. Oud Rhodos en Lindos hebben we goed bekeken en gefotografeerd. Lindos was op 40 km. afstand (en het bleek dat je alleen verzekerd was wanneer je een motor of scooter-rijbewijs had....) en dat hebben we op de scooter afgelegd. Het was heftig, er stond namelijk veel wind, maar het was een mooie tocht.


Na wat tussenstops zijn we uiteindelijk in Lindos aangekomen. Nou, dat moest het zijn. Dus wat argwanend keken we naar het dorp wat beneden ons lag en begrepen het niet helemaal. Allemaal witte huizen met een plat dak. Na veel vertoefd te hebben in landen als Bahrein, Kuwait en Egypte keken we daar niet echt van op. Maar mensen wisten ons te overtuigen dat het van binnen mooi was. En inderdaad, éénmaal 1 minuut binnen was het duidelijk: het was een doolhof van hele smalle idyllische steegjes met allemaal gezellige restaurantjes en winkeltjes. Om 20.00 vingen we de tocht huiswaarts aan en na 10 minuten was het donker. Mir was de stoere scooteress die voorop ging en ik had na 5 minuten 8 dooie vingers. Maar Mir is geen Mir als er geen oplossing is, dus reed ik verder met de tennissokken van Mir om mijn handen. Als ik geen tranen in mijn ogen had van de wind, was het wel van het lachen om die tennissokken.

Oud-Rhodos is op een andere manier ook heel idylisch en ook daar hebben we veel foto's gemaakt van de prachtige omgeving en ook daar was het 's avonds ijskoud. Meestal waren we dan ook rond 22.00 in het appartement waar we warm werden van de douche en daarna met kruidenthee gingen lezen op bed. Waarbij vermeld moet worden dat ik tenminste nog oud en moe ben, maar die jonge godin van een Mir natuurlijk zwaar had moeten stappen, maar daar was het echt het oord niet naar. Het is duidelijk; ik had alle tijd om mijn MPI voor te bereiden en het moet gezegd: ik heb het natuurlijk 'in the pocket'.Nu was Mir zo lief om me flink met vragen aan de tand te voelen en die heeft me dus ook goed voorbereid.Ik heb het interview goed afgelegd en ik ben intelligent genoeg. Op naar het volgende assessment: de Purserselectie !!!

Helemaal uitgerust.....