Weekje Rotterdam: 19/2 tot en met 26/2

In plaats van een weekje Verweggistan, nu eens wat leuke info uit Rotterdam en omgeving.

De week begint bij ons op Zondag, niet vanwege een kerkbezoekje, maar wel vanwege minstens net zo een heilige plaats, de boot.




Vorige week zondag was het weer zo ver, er werd weer gezeild en wel in wedstrijdvorm. Met een tweetal nieuwelingen aan boord was het iets te veel gevraagd om voorin het klassement te eindigen....we werden laatste.....maar wel met veel zon, lekker windje en heerlijk een paar uur in de buitenlucht. Wel was het een goede motivatie om nu echt een fanatiek wedstrijdteam te gaan creeëren wat voor verbetering van de prestaties gaat. De eerste trainingen zijn al afgesproken en er gaat beduidend meer gezeild worden de komende maanden

Op maandag ben ik keurig volgens planning 15 km. gaan hardlopen. Dit ter laatste voorbereiding op de Fortis Bruggenloop. Het parcours gaat over 7 bruggen. En eigenlijk heb ik de 2 belangrijkste getrained, te weten de Erasmusbrug en de van Brienenoordbrug.
Dinsdag een vrije dag (wat sport betreft)maar wel de oren even na laten kijken door de KNO-arts van het VU-ziekenhuis. Alles was goed, er hoeft niet aan buisjes getrokken te worden. Die schijnen er binnen nu en 8 maanden vanzelf uit te vallen. Ik wacht het af. Ik zit in de laatste fase van een oorontsteking, maar er moet nog wel wat medicijn tegen aan, want ik voel een lichtelijke drukpijn in het rechteroor. Dan hoop ik een 2 en een halve maand oorellende af te sluiten.
Woensdag was het tijd voor tennis. Omdat het heerlijk weer was, besloot ik op het fietsje (letterlijk een heel klein fietsje, dus heel veel trappen)naar de tennisvereniging te gaan. Na een kleine drie kwartier daar aangekomen, genoten van het heerlijke weer. Dus dan blijf je tennissen. Na anderhalf uur maar weer eens teruggefietst naar huis, want die tocht moest wel gedaan worden met hier en daar een goede noord-oosten-tegenwind.
Donderdag was het weer de hoogste tijd om, ditmaal samen met Hester, een rondje van 15 km. te lopen. Samen is gezelliger en minder zwaar, dus dat beloofde veel goeds voor zondag. Dan werd het hetzelfde rondje, maar dan in gezelschap van 3500 medelopers.
Vrijdag teamtraining met mijn nieuwe tennisteam. Ik ben de slechtste wat eigenlijk wel leuk is, want je hoopt zo een beetje vooruit te gaan. De frustratie is wel dat dat niet zo heel snel gaat, dus voorlopig ben ik continue mijn ontzettende best aan het doen om niet al te veel fouten te maken. Toch leuk genoeg, want je staat al snel een paar uur op de baan in dat heerlijke zonnetje. Terug wel weer tegen dat iets minder lekkere oostenwindje infietsen, maar als je dan langs de Rotte (riviertje) rijd, is het ook wel weer bijzonder.
Dan is om half tien de batterij wel zo'n beetje op en dan sta je de volgende dag vanzelf weer om half acht naast je bed.
Nu moest Antonio zaterdag weer vroeg aan de slag voor een project van zijn werk en dan ben ik solidair hè.....








Na een lekker ontbijtje was het tijd voor, jawel, nog een teamtraining. Wat een enthousiast team hè....Maar eerst op zoek naar Antonio die midden in politieke hectiek van de deelgemeente Feijenoord is geraakt.Die ging zaterdag 'bussen' (flyers van D66 in de postbussen gooien).







Mijn politieke ambities reiken niet veel verder dan het lezen van de krant en zo nu en dan een stem uitbrengen (dit keer mogen jullie raden op wie ik stem; ik heb geen www.stemwijzer.nl gedaan).
Dus weer opgewekt naar TVO (Tennis Vereniging Ommoord) om een balletje te slaan. Dat ging een paar uur door en nog steeds genietend van een heerlijk zonnetje.



En dan is het de BIG DAY: zondag, dag van de Fortis Bruggenloop!
Vroeg op, klein ontbijtje, plasje, nog wat meer, lukt niet, oh nee gaat niet goed. Zenuwen.......brrr, toch een beetje spannend. Nog een keertje naar het toilet en yes!, gelukt. Op naar de START. Samen met Hester en nog 2 bekenden van haar stonden we om klokslag 11.00 uur klaar voor het startschot.....
PANG!!!...............en dan moet je eerst nog bijna 2 minuten wachten voordat die andere 1500 mensen in beweging zijn gekomen.
Maar het ging lekker en uiteindelijk kwam ik 1 uur en 22 minuten later over de FINISH. Tijd: 1.24.01
Ik ben tevreden.

En nog even á la VIVA,FLAIR en MARGRIET en Libelle:



VOOR













NA

























Dus om á la Bridget Jones nog even een sportieve week af te sluiten:

*45 km. harlopen (minstens!!)
*3 uur fietsen
*7 uur tennissen

*enorm veel tigjoenen caloriën

en een goede raad: don't try this at home!







Groetjes uit Rotterdam

Weekje bijkomen in Kuala Lumpur

Na langdurige verkoudheid en aanhoudende oorontstekingen werd het tijd om er weer eens tussenuit te gaan. Dus kwam het goed uit dat ik met Mir een 7 om 6 KUL (dus een 7-daagse Kuala Lumpur met daarna 6 dagen vrij)had aangevraagd. Die reis kwam op het juiste moment langs.
En een paar dagen voordag we vertrokken, kwam ik er samen met mijn loopmaatje Hester achter dat ook zij op dezelfde vlucht zat. Gezelligheid alom.

In KUL(Kual Lumpur)zou ik een relatief vroeg schema aanhouden om lekker van het zonnetje te genieten en daarna nog genoeg tijd te hebben voor een goede work-out in het fitness centre van het hotel. Mir had zich al bedacht om haar van haar beste kant te laten zien, dus die ging haar best doen(uitslaper als ze is)om ook vroeg bij het zwembad te liggen.



Uiteindelijk zou ik de hele week om 14.00 komen aankakken en lag Mir al om 10.30 van het zonnetje te genieten.



Natuurlijk moest ik de hele week 3 keer per dag druppels in mijn oren doen, want ik had nog steeds die oorontsteking. Dan moet je dus ook aan boord druppelen. Gelukkig nam Mir dan mijn passagiers over....en dus ook mijn camera!



Tussendoor nog even in een blauw pakje een dagje naar Jakarta op en neer en daarna weer lekker relaxen.



Ondertussen had ik contact gekregen met een vriend van een collega die aan het ontstressen was in het hotel. Hij is archtitect en maakt werkweken van 80 uur. Nu is hij ook getrouwd en heeft een kindje, dus het thuisfront is niet helemaal meer tevreden. Hij zoekt een architect om mee samen te werken. Volgende maand hebben hij en Antonio een afspraak en wie weet komt daar voor Avila Architecture nog iets leuks
uit voort.

Op de dag van de terugreis kwam ik erachter dat ik 2 jaar geleden met het tennisteam van KZTV tegen het tennisteam van een collega uit de crew had gespeeld en bleek dat de (junior)purser in dezelfde flat bij ons op de Vuurplaat woonde en die had al eens kennis gemaakt met Antonio.

De architect zat tegenover mijn 'take off and landing seat'. Het leek allemaal van toevalligheden aan elkaar te hangen.

Het was echt een weekje (4 dagen) relaxen in KUL. Wij zijn heel even in de stad zelf geweest, maar we hebben vooral veel in de zon bij het zwembad gelegen. En vooral dat laatste is voor herhaling vatbaar!






Maar ja, eerst maar eens een tijdje van die 6 vrije dagen genieten.

Goede medicijnen(worden hier via doosjes van fotorolletjes toegediend) en goed eten houd deze kinderen gelukkig lang in leven. De oudste HIV-weeskinderen wonen inmiddels al 23 jaar in het weeshuis.

In het weeshuis leren ze in eigen klaslokaaltjes de basis. Vervolgens gaan ze in de stad studeren en wonen dan door de weeks bij gastgezinnen.

Helaas overlijden er nog steeds veel HIV-kinderen op zeer jonge leeftijd aan de gevolgen van AIDS.

De lokale IKEA.

De Nairobische variant voor de Curaçaose "Truk i pan"
('aki mi ta snek' voor de insiders).

De lokale Masaai.

Dit is geen dochteronderneming van KLM Cityhopper, maar het lokale openbaar vervoer... hoewel hieronder bij goed kijken duidelijk wordt dat sommige mensen openbaar vervoer op een andere manier interpreteren....

Zo worden onze koffers bij aankomst in Nairobi vervoerd naar het hotel. Dit zie je alleen nog in Afrika.

Nairobi in vogelvlucht

24 uur in Nairobi zal je niet veel leren over het land, maar met een aantal foto's is het toch mogelijk om een kleine indruk te krijgen.
Het is Afrika en anders dan dat de mensen vriendelijk zijn, weet ik zo snel niet waar de mens zich in onderscheidt ten opzicht van andere afrikaanse landen als Ghana, Nigeria en Kameroen.

Een kleine selectie foto's zegt meer dan een pagina-lang verhaal. Het bovenstaande geeft een algemeen beeld van de stad, het leven en het HIV-probleem.

Marlies Dekkers

Bedankt mevrouw Dekkers!
dr p